Μάστιγα?

2005

Το ανθρώπινο είδος έχει μεταλλαχθεί σε συμφέροντα είδος η κτηνώδη κοινωνία που ζούμε η ανελέητη αναισθησία που μας διακατέχει μας κάνει να αδιαφορούμε για την ζωή που χάνετε γύρω μας πως μπορούμε να περπατάμε δίπλα σ’αυτήν την εικόνα σαν να μην συμβαίνει τίποτα και να την ξεχνάμε την επόμενη στιγμή σβήνοντας την από το μυαλό μας  σαν μη γινόμενο ποια είναι η εξέλιξη?
Θα αφήσουμε την κατάσταση όπως έχει? Μέχρι που γεμίζουν όλα τα ιδρύματα και μετά τι? Αρχίζει το έγκλημα?
Τρέχουμε να πιάσουμε τον τσαντάκια η τον μικρο-κλέφτη που είναι ένα θύμα του ναρκωτικού του θα τον αφήσουμε γιατί είναι χρήστης μέχρι πότε ?
Μέχρι να βάλει σημάδι κάποιον για κακούργημα δεν πρέπει να το προλάβουμε πριν καταλήξει η καταλήξουμε από ξόφαλτση, πόσα πια είναι αυτά τα λεφτά που εισάγονται στην χώρα μαύρα και κινούν τα νήματα και αφού εμείς είμαστε αθώοι τι μας νοιάζει αν ο μεγαλέμπορος πεθάνει στην φυλακή και δεν μπουν στη χώρα τα βρώμικα έσοδα που δεν προσμετρούν πουθενά η όχι?
Τόσο δύσκολο είναι πια να μην εισάγονται πια τα δηλητήρια των απατεώνων και να μην κάνουν περίπατο στα δικαστήρια. Μήπως να ισχύσει σκληρότερη νομοθεσία για μερικά εγκλήματα όπως αρχαιοκαπηλία, βιασμοί, ναρκωτικά παιδεραστία θα σκεφτόμουνα ακόμα και την ακραία θανατική ποινή αν επρόκειτο να σώσω παιδιά και συνανθρώπους από τα 4 αυτά απάνθρωπα εγκλήματα